Hoe ben je in de bibliotheek beland?

Na een job in het onderwijs (1977) als regent talen en geschiedenis, een zijsprong in de archief- en culturele sector en diverse engagementen voor Oxfam-Wereldwinkel Kortrijk, viel tijdens de periode van hoge jongerenwerkloosheid mijn oog op de bibliotheeksector. Omdat ik een openbare bibliotheek maatschappelijk relevant vind, onder meer omwille van de vrije toegang tot informatie. Maar ze leek me ook interessant om mijn liefde voor de literatuur wat op peil te houden. Ik volgde eerst de toenmalige Akte van bekwaamheid, en aansluitend raakte ik verzeild in de eerste lichting van de nieuwe bibliotheekopleiding in Gent.

Waar werk je nu? En wat houdt je baan in?

Ik werk sinds september 1988 in de bibliotheek van Menen, met tussentijds twee jaar in Brugge tijdens de start van het Streekgericht Bibliotheekbeleid West-Vlaanderen. Eerst was ik verantwoordelijk voor de jeugdafdeling en raakte ik betrokken bij heel wat bovenlokale initiatieven rond jeugdbibliotheekwerk, jeugdliteratuur, jongerenbibliotheek, enz. Sinds 2005 ligt mijn hoofdtaak bij alles wat communicatie, marketing en promotie aangaat, het opzetten van activiteiten en interne organisatie. Het communicatieluik bouw ik momenteel stap voor stap af om mijn focus te richten op bijzondere doelgroepen en alles wat fictie aangaat (van collectievorming tot promotie van literatuur). De cirkel lijkt rond te worden!

Met welke thema’s ben je beroepsmatig veel bezig?

De laatste tijd drijft een grote bezorgdheid boven naar hoe (lokale) besturen omgaan met de bibliotheek. Je blind laten leiden door cijfers als ledenaantallen en ontleningen en niet verder zien? Participatie van burgers? Meer toegang creëren of initiatieven ontwikkelen voor mensen in kansarmoede? Ook de te sterke klemtoon op het digitale luik, waardoor werken met doelgroepen minder impulsen krijgt.

Hoe ziet een werkdag er voor jou uit?

Van maandag tot donderdag trein ik van Kortrijk naar Menen in het gezelschap van mijn plooifiets (pas na 25 jaar kwam het besef dat dit soort transport ook mogelijk was, een verademing!). Bij aankomst plaats ik wat materialen terug, controleer ik mijn mailbox en dan focus ik op alle mogelijke communicatie: artikels voor de stadskrant, digitale nieuwsbrief, website, portaalsite, Uitdatabank, enz. Ook het ontwerpen van affiches en flyers en dergelijke hoort daarbij. Tijdens de dienst blijven de antennes gericht naar wat onze Meense gebruikers zoal nodig hebben. Verbinding krijgen met allerlei ‘publieken’: een belangrijke uitdaging!

Op welke verwezenlijkingen ben je trots?

Tips en Tripsels, de publicaties die we gedurende enkele jaren met een paar gedreven jeugdbibliotheekwerkers samenstelden om wat extra creativiteit te stimuleren, de groepsreis met enkele prachtcollega’s naar Bologna voor de internationale kinderboekenbeurs, diverse projecten in de Meense bib (een sleep-in met tachtig kinderen, prentenboekententoonstelling), een literaire fototentoonstelling die circuleerde in West-Vlaanderen, geen idee was te gek om uit te testen.

Hoe heb je de BAD-sector zien evolueren?

Soms denk ik dat de ziel wat uit de sector verdwenen is, maar dan lees of hoor je hier en daar wat over projecten, veelal kleinschalig, die naar de kern van het bibliotheekwerk gaan. Het huidige gepruts met bovenlokale ondersteuning (van globaal naar puur digitaal, van provincie naar regio, decreet zus en zo) daarentegen, waar zo’n onduidelijke (politieke) lijn achter zit. Ik blijf de bibmedewerkers aan de basis, ook die in kleinere bibliotheken, achter allerlei boeiende projecten een warm hart toedragen!