Op 1 november 2017 nam de Brugse openbare bibliotheek afscheid van Patrick Coulier, die er drie decennia lang het systeembeheer voor zijn rekening nam. Patrick behoorde tot de generatie bibliothecarissen die de bibliotheeksector tot bloei brachten na het decreet van 1978. Hij maakte alles mee: van kaartcatalogus tot de voorbereiding van het eengemaakt bibliotheeksysteem.
Germanist van opleiding startte Patrick in 1980 als leeszaalmedewerker van de hoofdbibliotheek, toen nog op het Jan Van Eyckplein. Via enkele filialen kwam hij in 1987 als systeembeheerder terug naar de nieuwe hoofdbibliotheek in de Kuipersstraat. Een eerste systeem CEBAP, daarna Vubis, met Patrick kon je erop vertrouwen dat alles goed voorbereid was en op wieltjes liep. Toen de Brugse bibliotheek als centrale openbare bibliotheek ook bovenlokaal een rol opnam, kon men steeds rekenen op zijn expertise. Zo leidde hij de opstart van het provinciale bibliotheeknetwerk Winob technisch in goede banen (1991-1995) en konden ook Vcob, Bibnet en Cultuurconnect een beroep op hem doen. Intussen was het Brugse takenpakket erg uitgebreid. Er werden aparte databanken voor erfgoed opgestart, na cd-rom kwam internet en na de domme terminals kwamen netwerken en pc’s. Eenmaal alle filialen geautomatiseerd (2006) kreeg zijn werk een nieuwe publieke dynamiek met de introductie van Cabrio, selfservice, digitale erfgoedprojecten en digitale dienstverlening van thuis uit.
Analytisch van geest, een grote zin voor verantwoordelijkheid, bescheiden en een fijn gevoel voor humor, het zijn kwaliteiten die hem een geschikt profiel gaven voor de vacature van systeembeheerder, al wist men in 1987 nog niet goed wat dat betekende. Nu is er eindelijk tijd voor andere plannen. Het is hem van harte gegund, maar niet zonder een laatste dankjewel van alle collega’s, ook namens de vele Bruggelingen die jarenlang op een schitterende service konden rekenen.
Sinds 1 januari is Thijs Gielis coördinator van de UCLL-bibliotheken. Hij was voordien al bibliothecaris bij UCLL. Thijs is ook bestuurslid bij de VVBAD-sectie Hogeschoolbibliotheken.
Op 1 januari 2018 ging Anne Tissen na een carrière van ruim 41 jaar met pensioen. Anne was de voorbije zes jaar coördinator van het team Streekgericht Bibliotheekbeleid (SBB) van de Vlaamse Gemeenschapscommissie (VGC) in Brussel.
Anne start haar professionele parcours in 1976 als sociaal-cultureel werker bij de Sociaal-Kulturele Raad Elzenhof in Elsene. Later wordt ze centrumverantwoordelijke van het gemeenschapscentrum Elzenhof, en na een periode als regiocoördinator wordt ze uiteindelijk coördinator van de dienst Gemeenschapscentra. Vanuit de gedachte ‘samen sterker’ legt ze mee de fundamenten voor bovenlokale educatieve en digitale projecten en processen binnen het netwerk van de 22 Brusselse gemeenschapscentra.
Met de reorganisatie van de dienst Gemeenschapscentra tot entiteit Gemeenschapscentra kijkt Anne uit naar een nieuwe uitdaging. In november 2011 start ze als coördinator van het Streekgericht Bibliotheekbeleid, een dienst die vanaf dan zijn plek krijgt binnen de algemene directie Cultuur, Jeugd en Sport van de VGC.
En zo vindt niet alleen Anne, maar ook de ondersteuning van de Brusselse bibliotheken een tweede adem. Met een team dat de werking van het netwerk van de twintig Nederlandstalige openbare bibliotheken in het Brussels hoofdstedelijk gewest (negentien gemeentelijke bibliotheken + Muntpunt) ondersteunt.
Haar ervaring vanuit de gemeenschapscentra, maar ook de gedachte ‘samen sterker’ nam Anne mee naar de Brusselse bibliotheken én naar haar team. Duurzaamheid, keuzes maken en duidelijke communicatie waren Anne’s leidmotieven.
Bedankt, Anne, voor de gedrevenheid en zorg waarmee je jouw team hebt geleid, ons steeds het doel voor ogen hebt gehouden, en het belang van het netwerk van bibliotheken hebt vooropgesteld.
(Patrick Vanhoucke)
Op 18 november 2017 overleed Johan Vermariën, bibliotheekmedewerker in het Middelheimmuseum. Hij is 55 jaar geworden.
Werken in een kunstbibliotheek was voor Johan de perfecte job, zelfs vakantie stond meestal in het teken van kunst. Met een duidelijk profiel voor ogen bouwde hij een collectie uit over moderne en hedendaagse beeldhouwkunst die de actualiteit op de voet volgt.
De meeste collega’s zullen hem kennen als grappig, intelligent en gepassioneerd door zijn werk. Maar daarnaast moest Johan ook vechten tegen zijn donkere, angstige zelf. Toen zijn psychisch lijden te zwaar werd, koos hij voor euthanasie.
Johan schreef ook poëzie onder het pseudoniem Velimir Lobsang. Dit gedicht van hem stond op het herdenkingskaartje:
je hebt je schaduw verlaten
de vraagtekens omgord
en door smaragden bossen ingebed
het messcherpe ritme
tot de wortel gedoofd
onstoffelijk stil is je val
weldra blad
in de humus der wereld